Joanna Jabłońska

Tango wkradło się w moje życie w 2006 r. Pewnego dnia podejrzałam jak to wygląda „na żywo” na jednej z wrocławskich milong i przygoda się rozpoczęła! Pierwsze kroki stawiałam tu, we Wrocławiu, ale dość szybko zetknęłam się z argentyńskimi nauczycielami, uczestnicząc w warsztatach organizowanych na terenie całej Polski. W latach 2014 oraz 2017 swój warsztat szkoliłam podczas miesięcznych pobytów w Buenos Aires.

Miałam szczęście uczyć się u takich Mistrzów jak: Analia Vega i Marcelo Varela, Evelyn Rivera i Esteban Cortez, Cecilia Garcia i Santiago Dorkas, Serkan Gokcesu, Marina Marquez i Ozgur Demir, Roxana Suarez i Sebastian Achaval, Mariana Montes i Sebastian Arce, Virginia Pandolfini i Javier Rodriguez, Noelia Hurtado i Carlitos Espinoza, Stefania Colina i Juan Martin Carrara, Juana Sepulveda i Chicho Frumboli, Corina de la Rosa i Julio Balmaceda, Maja Petrović i Marko Miljević, Marisol Morales i Alejandro Larenas, Nito y Elva, Mariela Sametband i Guillermo Barrionuevo, Marcelo ‘El Chino’ Gutierrez i wielu innych.

Od 2008 r. uczestniczę w życiu społeczności tangowej także w roli nauczyciela, od 2012 r. we współpracy z Piotrem Bochińskim. Regularne zajęcia prowadzę głównie we Wrocławiu i okolicach, a cykliczne warsztaty na terenie całej Polski.

Zarówno we własnym rozwoju tanecznym jak i w pracy stawiam na proces, który rozumiem jako „dojrzewanie do…” oraz zgodę na nieustanną zmianę. Często posiłkuję się doświadczeniami zdobytymi w zetknięciu z innymi gatunkami tanecznymi oraz formami pracy z ciałem – miejsce szczególne zajmuje tu kontakt w improwizacji. Z tego względu osoby, z którymi mam przyjemność pracować staram się zachęcić do szerszego spojrzenia na naukę tanga – jako okazji do pogłębienia świadomości swojego ciała oraz poprawy jego kondycji.

Tango zafascynowało mnie swoistą ekspresją oraz dialogiem jakie toczy się między tańczącymi. Praca w tych obszarach daje mi wciąż najwięcej satysfakcji, choć pojawiła się jeszcze jedna, równie porywająca ścieżka, a mianowicie mechanika ruchu – poszukiwanie bardziej organicznych i ergonomicznych sposobów prowadzenia i podążania to kolejny aspekt, który staram się rozwijać w swoim tańcu i pracy pedagogicznej.